بزرگ شدن پروستات در مردان
بسياري از مردان مبتلا به اين بيماري فاقد علائم مي باشند. اما زماني كه بزرگي پروستات در روند ادرار كردن دخالت كند، منجر به بروز علايمي نظير جريان ضعيف ادراري، احساس عدم تخليه كامل مثانه، تاخير در شروع ادرار، احساس ادرار كردن مكرر، بيدار شدن از خواب در شب جهت ادرار كردن و نياز به زور زدن براي ادرار كردن خواهد شد.
اين علائم ثانويه به اثر بزرگي پروستات بر روي پيشابراه و بعد از آن بر روي مثانه مي باشد. در مراحل اوليه عضلات مثانه ضخيم تر،حساس تر و قوي تر خواهند شد كه سبب احساس ادرار مكرر مي شود. در بعضي موارد زماني كه پروستات بزرگ مي شود، چنان پيشابراه را تحت فشار قرار مي دهد كه مثانه قادر نيست بر اين نيرو غلبه كند، لذا نمي تواند به طور كامل تخليه شود. اگر عفونت ادراري ايجاد شود ممكن است علائمي نظير حس درد و سوزش در ادرار كردن رخ دهد. در تعداد كمي از موارد ابتلا به بزرگي خوش خيم پروستات، اين حالت ممكن است منجر به بروز عفونت هاي مكرر ادراري، عدم تخليه كامل ادرار و آسيب هاي تدريجي به مثانه و كليه ها شود.
فشار وارد كند. ممكن است آسيب كليه و گردش خون تصفيه نشده در بدن به دليل پس زدن ادرار از مثانه به كليه به وجود آيد. علائم و نشانه هاي آن، احساس نياز مكرر به تخليه ادرار به ويژه در شب، نياز مبرم اضطراري به ادرار كردن، دشواري در آغاز ادرار، جريان كم فشار ادرار، چكيدن يا قطره قطره آمدن غير طبيعي ادرار و احساس پر بودن مثانه و ناتواني در ادرار كردن است.
معاينه مقعدي:
با پوشيدن يك دستكش لاستيكي دكتر از طريق ديواره راست روده، پروستات شما را احساس مي كند. او ميتواند توده ها، تورم و يا ناراحتي كه نشانگر بيماري باشد را تشخيص دهد. گرچه بسياري از آقايان از انجام معاينه مقعدي طفره مي روند ولي اين معاينه فقط ناراحتي مختصري ايجاد كرده و تنها چند ثانيه طول مي كشد.
- آزمايش آنتي ژن ويژه پروستات در خون (PSA):
پروستات بزرگ شده يك پروتئين را به ميزان بيشتري ترشح مي كند. اين آزمايش ميزان آن پروتئين را در خون اندازه مي گيرد. اين آزمايش 100 درصد دقيق نيست و ممكن است همراه با ساير آزمايشات مورد استفاده قرار گيرد.
- آزمايشات ديگر: ممكن است لازم باشد آزمايشات ديگري انجام شود. مانند انجام آزمايش سيستوسكوپي، سي تي اسكن MRI كه براي ديد بهتر درون پيشابراه و پروستات صورت مي گيرد.
اين بيماري فقط زماني كه منجر به بروز علائم شديد شود يا اين كه سبب بروز اختلال در عملكرد كليه ها و مجاري ادراري شود، بايد تحت درمان قرار گيرد.
تنها وجود يك پروستات بزرگ دليل بر درمان نيست. اگر بزرگي وجود دارد اما علامتي نباشد، ممكن است تنها نياز به انتظار باشد. البته بايد در طي اين مدت فرد تحت نظارت دقيق پزشك بوده و سالانه يك يا دو بار مورد معاينه قرار گيرد. گاهي اوقات ممكن است علائم بدون درمان بهبود يابند، اما در صورت تشديد علائم نسبت به قبل حتما بايد به پزشك مراجعه نمود.
درمان دارويي كه به تحليل رفتن بافت پروستات يا شل شدن عضلات كمك مي كند. جراحي براي برداشتن بافت اضافي پروستات و كاهش فشار بر پيشابراه، انجام مي شود. اتساع با بادكنك كه در آن بادكنك در داخل پيشابراه قرار داده مي شود و متورم مي شود تا پيشابراه را گشاد نمايد. درمان هاي جديد شامل جراحي ليزري، منجمد كردن بافت پروستات و درمان گرمايي با ميكروويو (حرارت دادن بافت پروستات با ميكروويو) مي باشد. دومين نوع پروستات، التهاب پروستات است كه مي تواند حاد يا مزمن باشد و در هر سني مردان را مبتلا سازد. پروستات حاد وقتي رخ مي دهد كه پروستات ناگهان ملتهب شود. گرچه اين مورد نادر است ولي مي تواند موجب عفونت چركي و بند آمدن ادرار در موارد وخيم شود. پروستات مزمن كه در دراز مدت و مكررا رخ مي دهد، اين التهاب از التهاب حاد پروستات شايع تر است و معمولا مانند آن وخيم نيست. التهاب حاد پروستات ممكن است به التهاب مزمن تبديل شود.
بزرگ شدن پروستات، تنگي پيشابراه، كندي يا بند آمدن ادرار و ساير مشكلات جدي مجراي ادرار، درمان اين نوع پروستات بسته به حاد يا مزمن بودن آن متفاوت است درمان براي پروستات حاد با مصرف آنتي بيوتيك هاي خوراكي، تخليه با سوند يا تخليه با عمل جراحي در موارد وخيم مقدور مي باشد و پروستات مزمن را نيز مي توان با مصرف آنتي بيوتيك ها، ماساژ پروستات براي افزايش تخليه و جراحي در صورتي كه دارو ها و ماساژ اثر بخش نباشد درمان كرد. البته درمان بسته به بيماري و بيمار تغيير مي كند. آميزش براي افزايش تخليه پروستات پيشنهاد مي شود. آب گرم و مصرف كردن ادويه جات نيز ايرادي ندارد.
روش درمان جراحي:
در حال حاضر در صورت تشديد علائم، موثرترين روش درماني جراحي مي باشد. روش هاي جراحي متفاوتي جهت درمان اين مشكل وجود دارد كه انتخاب آن ها به عهده پزشك و با توجه به شرايط بيمار مي باشد.
روش هاي درماني غير جراحي:
روش هاي درماني غير جراحي جديدي در حال حاضر وجود دارد اما ميزان كارايي آن ها در مقايسه با روش هاي جراحي كمتر مي باشد. اين روش ها شامل استفاده از داروهاي خاص و گشاد كردن مجراي پيشابراه از طريق بالون مي باشد.
روش هاي دارويي:
دو دسته دارويي جهت بهبودي وجود دارد. داروهاي “بلوك كننده گيرنده” آن ها كه سبب شل شدن عضلات پروستات شده و تا حدي سبب كاهش فشار پروستات بر پيشابراه مي شوند. از اين دسته مي توان پرازوسين يا ترازوسين را نام برد. دسته دوم داروها مربوط به داروهايي است كه از طريق كاهش هورمون هاي مردانه سبب كاهش اندازه پروستات مي شوند.از اين دسته مي توان فيناسترايد را نام برد. البته كارايي استفاده دراز مدت از اين داروها هنوز مشخص نيست.
